Þoli ekki að vera lasinn

Eitt það leiðinlegasta sem ég veit er að vera veik.  Núna sit ég heima og hlakka til að komast í vinnuna á morgun eftir að hafa veikst á mánudagskvöldið.  Fúlasta við þetta var að við vorum úti að borða og þurfti ég að fara heim eftir að hafa smakkað örlítið af því sem var í boði.  Unnistinn varð eftir og sagði mér að ég hefði ekki misst af miklu þar sem ég hefði fengið humarinn þar sem hann hefði verið það besta af réttunum.

Í morgun fékk ég bréf frá TR um það að borist hefði læknisvottorð frá lækni unglingsins og því þyrfti ég að fylla út beiðni um ummönnunarbæturnar.  Mér finnst þetta til háborinnar skammar að fatlaðir á Íslandi þurfi á vissra ára fresti þurfa að sækja aftur um bæturnar sínar.  Það væri nú hægt að skipta þessu einhvernveginn niður eftir fötlun eða veikindum.  Þegar augljóst er að ekkert muni breytast hjá viðkomandi haldi hann bótunum.  Það er auðvitað vitað að sumt breytist hjá fólki en einstaklingar sem hafa frá fæðingu verið með sömu fötlun og augljóst er að það muni ekkert breytast í þeirra málum gætu verið stikkfrí.  Að þurfa að rifja allt upp trekk í trekk er ekki gott.  Sumt vil maður bara hafa gleymt og grafið og í fortíðinni.  En svona eru bara almannatryggingalögin og við verðum að lúta þeim.  Finnst samt að það megi tala við hagsmunasamtök um þessi mál þegar lögin eru tekin til skoðunar.

Unnustinn og tvenn hjón sem við erum í hóp með til að fá sambýli fyrir drengina okkar fóru og hittu félagsmálaráðherra í síðustu viku.  Fannst henni til háborinnar skammar hversu litla þjónustu við fáum og á að halda fund með svæðisskrifstofum og einhverjum úr ráðuneytinu ásamt okkur.  Það var alltaf talað um að peningurinn af sölu símans ætti að fara í uppbyggingu á sambýlum þó sérstaklega fyrir geðfatlaða (sem minn unglingur telst ekki með) en í fjárlögum kemur fram að farið verði í byggingu sambýla fyrir geðfatlaða en peningurinn sem fer í það er bara færður til frá sambýlum fyrir aðara fatlaða einstaklina.  Hvar er peningurinn af sölu símans?  Og afhverju er aldrei neitt efnt í þessum málum.  Gerir mig bara pirraða. 

Eins og ég segi ég þoli ekki að vera lasinn, þá fer ég á flug í hugsunum.

farið vel með ykkur.

Athugasemdir

[Kristín Katla Árnadóttir, 14.11.2007 kl. 18:24]

Já mér finnst til skammar hvernig er komið við fólk sem eiga langveikbörn mér hryllir við því........ Það er gott að þér er að batna

[Guðrún B. (IP-tala skráð) 16.11.2007 kl. 00:51]

´Knús Bergdís mín og klapp á bakið .. eða öxlina.  Þetta lagast allt.